|
Wciąż uczę się największej sztuki życia:
ღ Uśmiechać się zawsze i wszędzie...
ღ Bez rozpaczy znosić bóle...
ღ Nie żałować tego, co przeszło...
ღ I nie bać się tego, co będzie...
Należy doszukiwać się szczęścia i piękna w tym, co się ma...
Los jest okrutny, potrafi szybko i bez uprzedzenia wszystko zabrać...
Dopiero wtedy rozumie się co się straciło...
Mam uśmiech i łzy...
Piekło w duszy, niebo w sercu...
Dobro i zło...
Miejsce na świecie, którego nie odbierze mi nikt...
Szczęście, w które chce wierzyć...
Pewność gorącą jak krew...
Pośpiech, co się boi świtu...
Przeszłe i przyszłe dni, w których dla jednych jestem zwykła...
A dla innych...
...jedyna w swoim rodzaju...
|
Dodaj komentarz
