wyobrażam sobie siebie czekającą w zimowy poranek bezustannie wpatrzoną w zegarek wypatrującą błyszczącymi oczami czegoś to z lewej, to z prawej obserwującą ludzi śpieszących się do pracy i kończących pierwsze śniadanie nerwowo gładzącą kosmyki włosów oblizującą co chwila sine usta ze zdenerwowania noga porusza się w takt muzyki otrząsam się, wstaję i słyszę warkot kół.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!