Czasem milczenie jest najgłośniejszym, najrozpaczliwszym krzykiem, Jest smutku dotykiem... Milczę - A może właśnie krzyczę ? Może wpatrzone pustym wzrokiem w dal oczy Właśnie potrzebują pomocy ? Mrok i rozpacz kryją się gdzieś w głębi mojej pozornie tak promiennej, radosnej duszy, Udawany - niby szczery śmiech - milczący krzyk zagłuszy. Szczęśliwa ? Nie do końca... Raczej wierząca, że zobaczy zza chmur choć jeden promień słońca Wszystkie uczucia, pozytywne i negatywne, tak pomieszane - Bardzo to życie skomplikowane... Miłość - nienawiść, nadzieja - i jej brak I to ciągłe milczenie, milczenie będące krzykiem głośnym tak... Smutek i szczęście - zmieszane w jedno wielkie niedomówienie.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!