to takie głupie, tak absurdalne... myślę o tym, jaka byłam naiwna, jak głupia i ślepa. tyle zmarnowanych szans, tyle ominiętych dróg, miejsc, lepszych dni, obytych bez łez. tyle mijanych ludzi, którzy mogli być lepsi. lepsi od niego. i ten czas zmarnowany na czekanie. czekanie na lepsze dni, które chciałam dzielić z nim. jedyne co mi pozostało, to żal do Ciebie, do samej siebie, do świata zewnętrznego... i nadzieja na lepsze jutro.
|