I dzień za dniem przychodzi kolejny, każdy to coraz inny i inny. Każdy wnosi coś nowego. Tylko ja siedząc tam gdzie zwykle, myśląc o tym co zwykle. Słuchając tej samej dennej muzyki zatrzymałem się w czasie. Jestem w jednym niezmiennym punkcie od kilku, kilkunastu czy kilkudziesięciu chwil. Czas ucieka i nie zamierzam go zmarnować. Robiąc to wszystko do czego robienia jestem zwyczaj nic nie zyskam, ale tez mało stracę. A lądując się w ta całą rzeczywistości z perspektywą mojej w niej osoby zwyczajnie mi nie leży. Wiec pójdę tam gdzie zwykle. Usiądę tam gdzie zwykle, będę myślał o tym co zwykle słuchając tej samej dennej muzyki co zwykle...

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!