Uwielbiał patrzeć, jak się usmiechała Na polikach dołki, magia jej pięknego ciała Zawsze wpatrzony w jej piękne piwne oczy Głeboko Zakochany, za nią w ciemno kroczył Jak oszołom w kapturze. siedziała przy nim Za to jak się ułożyło, nie będzie jej winił Nadeszły czarne chmury, tragedii pada deszcz Wyśmienicie że pada bo w deszczu nie widać łez Ogromna lawina kłotni poleciała z góry Fota zdjęta ze ściany, do serca wysokie mury Agresja, zazdrość, przeprosił ją za wszystko Ona odeszła, jednak w sercu była blisko Pamiętam jeszcze jak siedzieli wtuleni Magiczną więzią mocno połączeni Teraz jest inaczej, każdy w swym zaciszu Chłopak jest zajęty pisaniem ostatniego listu

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!