kochałam stawiać krok przy Twoim boku, miałam wtedy wrażenie, że uczę się dopiero chodzić, mimo, że czas raczkowania i pierwszych kroków już dawno przeminąl. Teraz znów niedołężna pląsam się po ulicach miast, tylko nocą, tylko w ciemnych zakątkach iluzji umysłu.
|