Chce w końcu zasnąć nie łkając do poduszki Chce zasnąć, nie myśląc, nie odczuwając tej pustki Chce zasnąć, ale nie ze stęsknionymi ramionami Chce, ale nie z wyblakłymi, smutnymi oczami Chce wymazać uczucie, wymazać nadzieje Która wypala mnie od środka, a zarazem daje tak wiele Chce odzyskać uśmiech, świecić radości promieniem Przestać być wrakiem człowieka, człowiekiem cieniem Nie ma rzeczy, która przywróciłaby mi szczęście Ale to przecież, kiedyś musi skończyć sie wreszcie Kompletnie pusty w środku, jak pierdolona wydmuszka Nawet, gdy wygram w totolotku, i tak kładąc sie do łóżka Wypełni mnie ta, nie opuszczająca mnie pustka Prosze, Boże zrób cokolwiek, by sie zmieniło Bym nie musiał udawać, że jest dobrze, by cokolwiek mnie cieszyło By choć odrobina szczęścia mnie wypełniła Bym padł w jej objęcia, by mnie pustka opuściła Niech coś sie stanie, bo to męczy już zbyt mocno Jedno z najgorszych uczuć, to właśnie samotność...

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!