|
Mam ochotę pierdolnąć tymi uczuciami ,tak najwzyczajniej zostawić wszystko i uciec stąd jak najdalej. To może śmieszne,ale kiedyś to planowałam ,miałam uciec daleko od miejsca, w którym żyje , i w którym zaznałam tak wiele cierpienia. Wierzyłam, że uciekne tam z kimś, kto będzie czuł to samo co ja, kto będzie mnie rozumiał mimo wszystko. Zawiedliście się na kimś bliskim nie pierwszy raz i nie ostatni. Najgorzej jest nie mieć takowej świadomości, że to się może Nam, właśnie Nam przydażyć. Miałam przyjaciółkę przez wiele lat. Mówiłam jej wszystko i kochałam ją miłością, taką bezgraniczną, a zarazem bezinteresowną, ale niestety, tak czasem bywa,że drogi ludzi się rozchodzą i na zakręcie każde z nich idzie w inną, obcą sobie drogę, niekiedy jest to droga po szczęście, czasem po klęskę, tak też było ze mną, minęłam się z nią na zakręcie, już bezpowrotnie. Później znowu uwierzyłam w przyjaźń,starałam się dać z siebie wszystko,ale widocznie było za mało.To był najdłuższy miesiąc bez Ciebie.
|
Dodaj komentarz
