Zapomniałam oddychać, serce przestało bić, tętno się zatrzymało. Ktoś bezczelnie wkradł się do moich myśli, ukradł cząstkę mnie. Najpierw zabrał, później schował do kieszeni, a na koniec je zgubił. Myśli zbyt przesiąkły zapachem strachu i cały czas wysyłają impulsy do mojego mózgu. a może inaczej? wyrwał, wyszarpał, rzucił nimi o ziemię, na koniec zdeptał i odszedł, zostawiając krwawe ślady na posadzce. Nie mam nadziei, nie mam chęci do życia, mizantropia wkrada się bokiem i prosi o przebaczenie ,choć porzuciłam ją już dawno. Nie zostało mi nic oprócz Ciebie, choć nadal czuje się samotna, wyalienowana i pusta.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!