wiedziała, że choroba jest nie uleczalna jednakże nakładala sztuczny usmiech na twarz jak pomadke bawiła się ze znajomymi , uczyla radowac szarą codziennoscia w chwilach osamotnienia pragneła zapomniec o chorobie objawy wciąż się pogłębiały smutek w oczach , rozmazany tusz od kropli spuchnięte powieki , blada twarz nakladala ' różowe okulary ' by zatuszowac infekcję którą zaraziła się w tak niewinny sposob mialobyć to tylko przyzyciem malo znaczącą chwilą , za ktora teraz płaci zdrowiem każdy myslał , że nic jej nie jest jednakże ten ból rozrywający od srodka zabierał jej chęci do codziennej radości w dodatku lekceważące spojrzenie przechodnia budziło najwiekszą gorycz w jej sercu żadne lekarstwa nie pomagały , ani nie poprawiały jej stanu zrozumiala , że nie odwzajmnionego uczucia nie da się uleczyć w żaden naukowy sposób

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!