Nie obwiniaj mnie prosze dobrze znam powage sprawy to co bylo miedzy nami dzisiaj juz sie nie odstanie kiedyś razem dziś z osobna każdy w swoim cichym koncie teraz pustka w sercu nie mogę sam na siebe spojrzeć to lustro pęka nie chcąc widzieć pewnych rzeczy a łzy to stracone szczescię które trwać miało wiecznie Dusza krzyczy , słyszysz i tak juz jest za pózno 365 dni a ja wciąż nie mogę usnąć gdzieś zniknely ideały świat już dla mnie nie istnieje przez codzienną walkę z samym sobą tracę nadzieje wszystko staje się cierpieniem to mi podcina skrzydla

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!