|
Kiedy patrzę na ten świat, widzę zatracone dusze.
Nawet nie wiedzą, w jakiej żyć będą zawierusze.
Gonią za dobrobytem, zatracają się w pyszności.
Jak wiele jest w tych ludziach - ludzkiej złośliwości.
Widzę każdego dnia, nie jedną z zatraconych dusz.
Podnieś głowę do góry, za odkryciem duszy rusz.
Nie zwlekaj człowieku, bo noc mija i dzień.
Staniesz się nowym człowiekiem, jak drzewa młody pień.
Jeśli nie wierzysz, otwórz swe serce.
Dla dobra ludzi, żyjących w poniewierce.
Nie zatracaj się w bogactwie swym.
Jak powiedział niegdyś polskiej ziemi Syn.
|
Dodaj komentarz
