|
cz. 2 Pusto się robi. W głowie w sercu.
Zaczyna się robić duszno, a powietrze z każdym oddechem robi się
coraz wilgotniejsze i cięższe. Teraz już cała dłoń przylega do
zdjęcia i głaszcze je subtelnie. Kolejne obrazy pojawiają się
i odciskają po sobie ślady. Całym sobą pragniesz przywrócić
utracone chwile do teraźniejszości. Ale nie możesz - zdajesz
sobie z tego sprawę doskonale. Bezsilność Cię przygniata,
a słońce w Twoim życiu już dawno zaszło.
|
Dodaj komentarz
