Uczucie pustki nawiedza mnie w tych momentach, gdy myślę o tych których nieświadomie miałam żegnać. Ktoś bliski z losem o życie przegrał grę. Zwalniam bieg krew wtedy doceniam. Wizerunek który został tylko we wspomnieniach. W pamięci szukam wspólnych chwil ostatnich. Teraz już wiem , że miały miano pożegnalnych. Wtedy taki bieg wydarzeń wydawał się nie realny. A teraz właśnie mój świat świeci pustką. Został żal mi, i sumienie nie da usnąć , gdy przyglądam się tym nie potrzebnym trudom. Zdałam sobie sprawę jak bez ciebie jest mi trudno . Chciałabym tyle ci powiedzieć, przeprosić , lecz za późno. Jeżeli jest bóg to nie ginie się na próżno. Gdybym czas cofnąć mogła to byłoby łatwiej.
|