Tak było, jakby niebo całusy Ziemi słało, by w jasnych kwiatów drżeniu śnić o nim tylko chciała. Powiew przemknął przez łany, kłosy się kołysały, szumiały cicho lasy, gwiazdy rojem jaśniały. I rozpięła moja dusza szeroko swoje skrzydla, w cichej leciała głuszy, jakby do domu biegła.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!