Bezsenne noce przez własną głupotę Taka pokuta nękany życiem Idę biegnę ale dokąd?? Myślami w gwiazdach spadam na dno Moje drugie ja echo Rozbrzmiewa w otchłani, Głuchy krzyk, cichy wrzask Wysysane wspomnienia szczęścia Zostaje strach Bezsilność że może wróci ten dzień I nagle przebudzam się rano To nie sen To koszmar jaki zgotowałem Nie chciałem Przepraszam? To za mało Wrócić do tej chwili momentu Nie da rady. Cofnąć czas nie możliwe Cierpieć muszę

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!