'Wiesz, czego tak naprawdę nie znoszę? Chyba NADZIEI. Tak zdecydowanie NADZIEI. Bo zawsze, kiedy jestem przekonana, że coś się skończyło, że to już nie ma sensu, że jest już pozamiatane i czasu nie cofnę. Uspokajam się i staram nadal żyć. Iść do przodu. A wtedy ta kurwa znowu do mnie przychodzi i jakby mówiła, z niewinnym uśmieszkiem: A MOŻE JEDNAK? I rozpierdala mi wszystko na nowo. I znów mi ONA zapukała do drzwi... Patrzę na Ciebie i znów to przeżywam. I znów czuję jak cholernie z miłością przegrywam, ale cóż NADZIEJA.'

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!