`Nigdy nie mów nigdy wryta w świadomość puenta
Obraz jak padam na ciernie życia krwawię
Coś pęka we mnie kompromis w sprawie marzeń
Nie jestem z cukru się nie rozpuszczę lecz ciąży presja
Śladu który jest zbyt świeży żeby go zadeptać
Czas biegnie naprzód błądząc po krętych drogach
Nigdy nie sądziłem że spokój może ratować
Położyło mnie od nowa fundament jest solidny
Znam tą melodię nigdy nie mów nigdy'
|