|
`Czasem oburzam się jak małe dziecko, tupię nogami, płaczę, krzyczę
i rzucam telefonem w ścianę rozpaczając nad żałosną treścią moich
postanowień.
Ale potem zdaję sobie sprawę, że nic nie zmienię.
Nie zmieni sie nic .
Potem zachowuje stoicki spokój.
Jestem w końcu kobietą - umiem udawać lepiej niż ktokolwiek inny .
|
Dodaj komentarz
