z dala od złości, próżności i samotności ja spragniony tej miłości, bo tak bardzo jej pragnąłem w hektolitrach Gołdy utopiony, tak płynąłem i sam nie wiem skąd wziąłem tę siłę, by się zatrzymać widocznie w tym wrażliwcu drzemie niespożyta siła chcę żyć, bo kocham życie, chociaż chciałem je zrujnować to wychodzę na powierzchnię z boską pomocą - zobacz.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!