Pustka ... Widziałam ją wszędzie . W każdym atomie i cząsteczce otoczenia . Każdy mÓj ruch był automatyczny jakbym była zaprogramowana . Zupełnie jak cyborg... Na nic nie zwracałam uwagi . Pustka ... Szara , wszechogarniająca ... Pustka ... Moje drugie imię ... Patrzyłam , ale nie widziałam . Słuchałam , ale nie słyszałam . Dotykałam , ale nic nie czułam . Pustka ... Jej niezmienne , wyprane z emocji oblicze podążało za mną . Opadłam na muliste dno brudnego jeziora życia . Zanurzyłam się w szarym kocu mgły , która przesłoniła mi zmysły . Pustka wokół ... W oknie , pokoju , moim odbiciu ... Wszędzie ... Żadnych emocji . Pustka moja nieodłączona towarzyszka .

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!