|
I gdy już wszystko dla mnie straciło sens zobaczyłam Cię tego dnia siedzącego na tym pomoście przy plaży.
Spojrzałeś na mnie, a ja się odwróciłam, bo nigdy nie zwracałam uwagi na obce mi osoby.
Ale Ty podszedłeś bliżej, spojrzałeś na mnie i uśmiechnąłeś się tak, że nie byłam w stanie nie zacząć rozmowy z Tobą.
Dzięki Tobie, gdy rano wstawałam z łóżka, wiedziałam, że warto to robić.
Nawet dla Ciebie, choć pewnie już nigdy się nie spotkamy ...
|
Dodaj komentarz
