|
Tęsknie za tym twoim podwójnym odwróceniem się na niemcu, kiedy czytałam swoje wypowiedzi. Żałuję, że nie mogłam zobaczyć twojego podziwiającego mnie spojrzenia. Wierzę, że gdybyś nie zmienił klasy uczylibyśmy się razem tego przedmiotu właśnie w tej chwili i jutro po szkole, i dzień przed każdą kolejną lekcją. Po jakimś czasie nawet razem byśmy siedzieli na lekcjach. I nie tylko z niemieckiego mogłabym ci pomagać, ale i z matmy, i z chemii, i ze wszystkiego innego na tyle, ile sama bym rozumiała z danego przedmiotu. Siedzielibyśmy razem w parku przy twoim przystanku i ...uczylibyśmy się. Razem. A w czasie deszczu? Wtedy jeździlibyśmy do mnie miejskim i spędzałbyś u mnie każde popołudnia, a wieczorami znowu jechalibyśmy ode mnie do miasta, żebyś mógł wrócić do siebie podmiejskim. Gdybyś wiedział o moich planach, przepisałbyś się do mniej mądrej klasy niż nasza? Jak się zgorszysz to będziesz żałował, KOLEGO. Na twoim miejscu wolałabym być najgorszym uczniem w najlepszej klasie, KOLEGO..
|
Dodaj komentarz
