nie można zapomnieć . bo nawet jeśli jedna chwila zabolała pamiętamy te piękne . to nic, że przeżywamy, cierpimy . to jest normalne . bo przychodzi taka świadomość, że to co wspaniałe, stało się takie ulotne . to dlatego chce nam się płakać i tracimy niechęć do dalszego działania . nadzieja powoli gaśnie i oczekiwania stają się nierealne . a my żyjemy przeszłością, bo przyszłość nie ma sensu . ale czy warto ? to co minęło już nie wróci . tracimy siebie bezpowrotnie . warto żyć nadzieją na lepsze jutro i nie próbować zapominać . bo te najpiękniejsze chwile, mimo krótkotrwałości dają nam najwięcej, uczą tak jak te najgorsze . dzięki nim wiemy kogo mamy omijać, jakich błędów ponownie nie popełniać . /paati21
|