Pędząc przez życie jak wiatr, nie zauważamy tego, co mamy. Gubimy sens i drogę. Popadamy w monotonię. Cholerna, nudną, uciążliwą monotonie. Wstajemy rano, bo musimy. Pracujemy, bo musimy. Uśmiechamy się, bo musimy. Czemu wszystko robimy, bo musimy? Co mamy z tego, że to zrobimy? Czy szczerze cieszymy się z najdrobniejszych rzeczy, jakie niesie nam los? Pędzimy do przodu, nie zważając na potrzeby, radość, czy miłość. Jesteśmy otoczeni, jednak w rzeczywistości samotni. Nie dostrzegamy tego, bo tak łatwiej. Lepiej nie patrzeć na to co sprawia nam ból. A wystarczy przecież tak niewiele. Zatrzymać się na chwile i zmierzyć z własnym bólem, troska i samotnością. Rozejrzeć się wokół siebie. Życie niesie tysiące rozwiązań. My musimy tylko je dostrzec. - by Daria xd
|