|
"Rzadko go sobie przypominam, bo mi się wydaje, złudnie zresztą, że jak nie będę o nim myśleć to będzie tak, jakby nigdy go nie było. A od wspomnień nie da się uciec. Zawsze idą za tobą jak zabłąkane, bezpańskie kundle i ocierają ci się o nogawki, niezależnie od tego , jak bardzo starasz się ich nie zauważać. Aż w końcu zaczynasz się o nie potykać"..
|
Dodaj komentarz
