Jako dzieci byliśmy uczeni grzecznie się bawić, dzielić się zabawkami, zjadać warzywa. A jeśli nie miało się nic miłego do powiedzenia, nie odzywać się wcale. Ale za każdym razem, gdy gryźliśmy się w język, znaliśmy się odrobinę mniej. Aby oszczędzić czyjeś uczucia, ukrywamy własne. A kiedy ukrywa się, co się czuje, kończy się, żałując.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!