Wciąż żyję szybko i nie patrzę na zakręty. Tak często się gubię i wypuszczam z rąk szczęście. Lata mijają, a ja wciąż na ustach z pieśnią. Bliscy się dziwią i drżą o moją przyszłość. Blizny z przeszłości powinny otwierać oczy. A ja jestem ślepcem, który stąpa po cienkim lodzie. Chcę wiedzieć więcej i uwolnić się od pokus. Żeby każdy dzień był dobry, nieskalany w żaden sposób. Spokojnie chcę oddychać i nie dusić się ze sobą. By świat w moich oczach wciąż wyglądał kolorowo.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!