Ona żyje w bajce
Gdzieś zbyt daleko, byśmy ją znaleźli
Zapomniany smak i zapach
Świata, który zostawiła za sobą
To wszystko jest wystawą, powiedziałam jej
Teraz wszystkie anioły się myliły
Ona odcina motylom skrzydła ze swoją stopą na ziemi
I głową w chmurach
Weź swoją łopatę
Wykopiemy głęboką dziurę
By zakopać zamek,
|