|
`Oddam miliony za bilet donikąd. Spakuję w walizki, moje wspomnienia. Tylko te wygodne, najmniej bolesne. I wsiądę do pociągu przyszłości, zapominając o przesuwającej się wskazówce zegara, zabierającej mi cenne momenty na zrozumienie sensu życia. ` . imaginatioooon
|
Dodaj komentarz
