|
Zaczęła głośno się śmiać. Mimo potwornego bólu. Przejdę tę łąkę.... - pomyślała - przejdę całą...
Budziłam się w smutku, zasypiałam w smutku i chciałam być smutna pomiędzy.
...że nie wiedziała, iż można kochać kogoś tak bardzo i że teraz nie potrafi z tą wiedzą żyć.
|
Dodaj komentarz
