Kolejny raz w teatrze tym zmieniano dekoracje
na pustej scenie w świetle ram zakryto stare tło.
Zastąpi dramat farsa znów komedia i owacje
odbije sufit brawa i wybrzmi głośny śmiech.
Na stare maski z dawnych sztuk aktorzy włożą nowe
z tragedii nie zostanie nic jak choćby sztuczne łzy.
Tak wciąż się zmienia teatr ten i który z widzów powie
czy można w jednej sztuce grać na pozór kilka ról.
Życie to teatr gdzie los włada każdym aktem
gdzie kwestie kończy czasem śmierć,
gdzie błazen kocha i drwi.
Życie to teatr gdzie puentę pisze czas
gdzie sen się miesza z jawą,
gdzie wciąż się czeka braw. [RSC]
|