|
Pół roku szczęścia. Powolny upadek. I pewnego dnia człowiekowi znów towarzyszy samotność. Ktoś zabiera swoje zabawki, składa karty, a ty zostajesz sam przed niedokończoną partią - czekając, ponieważ nic innego nie możesz zrobić, tylko czekać. Przestać czekać oznaczałoby koniec.
|
Dodaj komentarz
