|
A teraz zamknij oczy...
I pomyśl, że będziesz widział to cały czas- tę wszechogarniającą ciemność.
Patrz z zamkniętymi oczami. Spójrz na słońce, a zobaczysz tylko jasną plamkę.
Potem zamknij uszy... I pomyśl, że jedyne co będziesz słyszał to własne myśli.
Jakbyś mógł wytrzymać tak cały dzień, może dopiero wtedy,
następnego dnia, doceniłbyś to co dostajesz każdego ranka,
gdy otwierasz oczy i słyszysz odgłos starego budzika,
który po raz kolejny daje Ci znak, że czas wstać
i jak najlepiej i najpiękniej wykorzystać każdą sekundę życia jaką dostajesz...
|
Dodaj komentarz
