|
dzisiaj zostały mi tylko te ironiczne szwy na lewym łokciu. moja nieskazitelna pamiątka po uczuciu, zwanym miłością. biegłam cała zapłakana tylko po to, aby rzucić się w Twoje ramiona i naskarżyć na prowodyra łez. jak kilkuletnia dziewczynka skarżąca się swojemu ojcu. nie zważająca na czyhające przeszkody pod nogami, czy rozwiązane sznurówki ulubionych trampek.
|
Dodaj komentarz
ksiezniczka_x333:
boskii ^^ kocham cięe ;**
czekam na wiecejj ;))
mojemarzenia:
świetnyy. ;* ;))
waniilia:
a ja szwy miałam ostatnio :D przez kolegę. :P
