Było tak pięknie, a potem zostały tylko wspomnienia i ta zawsze tak słabo świecąca się gwiazda. Tak niepewna jak to co było, jakby w każdym momencie mogła zgasnąć. Jednak teraz tylko ona daje mi nadzieję, bo to jedna z niewielu rzeczy, które nazywaliśmy naszymi. Najsłabsza wśród tylu pięknych, a jednak najważniejsza.
|