Był kwiecień czwartego roku ostatniej dekady wieku. Stanęły serca tych wszystkich co boga widzieli w człowieku. Ten który był dla mnie sensem umierać musiał samotnie. Nieważne co mówią w mediach te bzdury są nieistotne. I co dzień pytam "dlaczego?" I co dzień bez rezultatu. Bo dla mnie list pożegnalny to nie jest koniec tematu. Ja wierzę, że jest tam gdzieś prawda ukryta między słowami. Nie znajdziesz jej w prasie i radiu wciąż przesiąkniętych kłamstwami. Nazwali go samobójcą. Tak krótko ale treściwie. Bo chcieli tylko sensacji. Nikt nie chciał mówić uczciwie. Nikt nie chciał wnikać w szczegóły bo wszystko było zbyt proste. Co dla mnie było tragedią dla innych było żałosne. Nie umiem się z tym pogodzić i zawsze powtarzać będę: Tak ludzie niszczą co piękne. Tak zabijają legendę.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!