Ale to nie gra a ja nie jestem jak Lara z Tomb Raider A więc muszę patrzeć na ten cały bajzel No i znów zgrywam wariatkę, że nie widzę jak on kradnie Sytuacje, w których moje ciało jakby padał deszcz Mokre, zimne jak lód, dreszcz przeszedł, mnie widzę cień w oknie, stres, modlę się, czemu to nie dzień? I pytam się, gdzie ja zgubiłam swój rozsądek A tak w ogóle najprościej było by podłożyć bombę i zapomnieć Ale z drugiej strony to miliony wspomnień Coś mnie ciągnie tutaj, słucham, serce bije mocniej Na ulicy niepozałatwianych spraw jest ich tysiące.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!