|
Nostalgia pazurami wdziera się do mojego serca. Rozrywa je, szarpie, gryzie swoimi wielkimi zębiskami wyniszczając i gubiąc jego kawałki w wielkiej otchłani samotności. Następnie odchodzi, pomrukując cicho zadowolona, nie odwracając się za siebie zostawia je na pastwę smutku, otępienia i łez. / caramello
|
Dodaj komentarz
