Idę przez Życie boso... Dotykam trawy Marzeń zroszonej kroplami Nadziei Czasami stąpam po kamienistych drogach Cierpienia Potykam się o ludzką Zawiść Upadam i widzę Rany jakie pozostawiło Życie Wstaję ... to jeszcze nie koniec mojej Wędrówki... Dopóki na nieboskłonie Ziemskiej podróży jaśnieje Moja Gwiazda Życia Będę nadal podążała ścieżkami, wyznaczonymi przez Boga.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!