Mój Anioł co wieczór pierze skrzydła w pralce, zawiesza je troskliwie nad kuchennym piecem... Na gwoździu wbitym w ścianie wiesza aureole tak bardzo po ludzku Włosy czesze przed lustrem, rano wstaje jak wszyscy, wkłada strój roboczy i dzwoni z budki do Boga i kłóci się o czyjeś jutro A gdy wraca zmęczony od drzwi pyta o obiad i zagłada do garnków całując mnie w ramie...

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!