Znam ja, gdy samotnie w tłumie szuka prawd. Znam ją, pozdrawiamy się. Znam ją, widzę gniew, co tańczy w jej głowie. Znam ją i nie pytaj skąd. Zawsze myli drogę, zawsze stara się niewidzialną drogą biec. Płacze kiedy cierpi, śmieje się do łez. Jaką była-taką jest. Już wiem, mam oczy jej, w których widać strach. Już wiem, ona boi się. Znam ten każdy skrawek świata, w którym jest. Już wiesz, że to właśnie ja... Swoim ciepłem promień płonie w niej. Moc o jakiej nie wie nikt. Zna na pamięć smutek, zna na pamięć deszcz, każdą kroplą znaczy lęk. To właśnie ja...
|