- Eej, co robisz?
- Piszę.
- A co takiego?
- Wiersz.
- A dużo już masz takich wierszy?
- Trochę...
- A po co je piszesz? Po co Ci one? Przecież to tylko słowa.
- Piszę je, ponieważ to jeden z rodzajów moich wspomnień. Kiedy będę miała ochotę i będę wystarczająco silna psychicznie, wezmę je do ręki i przeczytam. Wszystkie. Jeden po drugim. A przed oczami będą mi się przesuwać wspomnienia. Wspaniałe chwile, o których zawsze będę pamiętać.
|