|
całe nasze istnienie jest dosyć trudne. dopiero w niektórych, bardzo specyficznych chwilach zdajemy sobie sprawę z jednej, poważnej rzeczy. czegoś co powinno nam przewodzić przez całe życie. mianowicie, uczymy się samodzielności. doświadczamy wielkiego rozczarowania dowiadując się, że na prawdę nikogo nie obchodzą nasze problemy, zły nastrój. jeżeli pytają - nie wychodzi to z troski, lecz z ciekawości. tacy już są ludzie, w głębi zaprogramowani do radości z cierpienia drugiej osoby.
|
Dodaj komentarz
