Straciliśmy nadzieje idąc pod prąd tak silny Za rękę z bezczelnością wiesz sami przeciw wszystkim To nie jest serial tu nadzieja umarła Ten świat to farsa wolę lśnić czy spłonąć jak zapałka Błysnąć chociaż na chwilę by ogrzać chłód tej nocy Może dam życie energie by znowu sens zdobyć W mieście gdzie każdy róg oblepia nachalnie cywilizacja Ktoś o tym świecie zapomniał Nie wysłał nam światła i mimo świadomości, że stoję na czymś twardym Czuje jakby piasek na plaży nikt nie zabroni mi marzyć Wędrować tak długo aż sens i spokój znajdę Z bohaterami z Olimpu siedzieć i pić grappe Znaleźć to coś co piętnowano kiedyś jako szaleństwo Odnaleźć Boga bezpieczeństwo i przywrócić szlachetność To techno polis mnie męczy Wysysa z krwią rozsądek zwiększa się świata majątek Lecz coraz bardziej znika człowiek Tylko w snach mnie tu nie ma I tylko w snach czuje radość Otwieram oczy i zamiast plaży znów miasto

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!