`na ogół przyjaciele lubią Cię i cenią, raduje ich czasem Twoja obecność i serce Twe łudzi się, że bez Ciebie obejść by się nie mogli. gdybyś jednak oddalił się, gdybyś ich opuścił, czyżby odczuli brak i czyby go czuli długo ? czy strata ta zaważyłaby na ich losie ? tak znikomym jest człowiek, że nawet tu, gdzie posiada zupełną pewność swego istnienia, nawet tu, gdzie obecność jego oddziałuje niezaprzeczalnie na drugich, nawet pamięć, w duszy swych bliskich, nawet tutaj, trwać może jenynie bardzo, bardzo krótko i bardzo, bardzo rychło musi się zamglić i rozpaść w nicość...`
|