|
Tego, co widzę, nie można włożyć do żadnej szuflady ani zapisać w książce, nic podobnego. Gdzie tam... Przecież to historia życia ze wszystkimi szczegółami i tajemnicami. Powiedz mi, no powiedz, czy jesteś w stanie sobie wyobrazić, co widzę w Twoich oczach? Nie? Wiadomo, że nie. Bo ich nie widzisz i nie wiesz, jak wiele mówi Twoje wymowne spojrzenie, jak szczerze Twoje oczy odpowiadają mi na pytania. Nie przeszkadzaj im, nie uciszaj... Teraz już wiem, gdzie są drzwi do duszy człowieka. Tymi drzwiami są oczy. Teraz stoją przede mną otworem... Bo przecież Twoje oczy są zwrócone prosto na mnie. Przysięgam, nigdy nie pomyślałabym, że kiedyś Twoje oczy będą zwrócone prosto na mnie.
|
Dodaj komentarz
