|
Bezmiary kosmosu - dlaczego żyjemy?
Porzucone miejsca-wiemy, jak wiele ich jest.
Wciąz poszukujemy - czy ktokolwiek wie, czego?
Kolejny bohater i bezsensowna zbrodnia. W pantomimie, skryci za kurtną.
Dosyć! Kto jeszcze tego pragnie?
Show musi trwać, choć serce rwie się w mej piersi, makijaż spływa mi po twarzy, to jednak wciąż uśmiecham się.
Ślepemu losowi zawierzę resztę życia,
nieudane związki i po raz kolejny złamane serce.
Czy ktokolwiek wie do czego dążymy?
Chyba się uczę, już coś wiem, niedługo wyjdę zza tego zakrętu, na zewnątrz mnie zawitał brzask, lecz w mroku mego wnętrza pragę wolności.
Moja dusza jest barwna jak skrzydła motyli, wczorajsze bajki nie umrą, urosną tylko w siłę.
Bo kochani! Mogę latać!
Show musi trwać!
Stawię mu czoła z uśmiechem,
Och, nigdy nie porzucę mojego show!
Będę na nim błyszczała, dobry aż do przesady.
Muszę tylko znaleźć w sobie siłę by dalej trwać na moim SHOW!
|
Dodaj komentarz
