|
Kiedyś będę siadywała na tej samej ławce w tym samym parku i wzdychała do nieba jednak nie będę już małoletnią smarkulą tylko dojrzałą "starsza panią",która będzie rzucała chleb gołębią, zacznę im w wtedy opowiadać, że kiedyś przychodziłam tu z Tobą, a One będą patrzały na mnie z niedowierzaniem.
|
Dodaj komentarz
